«پدرام سلطانی» نایب‌رییس اتاق بازرگانی ایران در یادداشتی درخبرآنلاین نوشت:

با نگاهی به گذشته، سالی پرچالش و پرآسیب را در اقتصاد کشور مشاهده می کنیم. ترسیم چشم‌انداز برای سال پیش رو بر اساس اتفاقها و وضعیتی که در سال1391 داشتیم و با توجه به اینکه هنوز هیچ یک از عوامل سبب‌ساز بروز این مسائل و مشکلات از بین نرفته‌اند، کار دشورای نیست.

به نظر می‌رسد در سال 92 تحریم‌ها ادامه خواهند یافت و روند آن رو به تشدید و افزایش خواهد گذاشت. مدیریت اجرایی کشور به واسطه ماههای پایانی دولت و برگزاری انتخابات، تصمیمها و اقدام‌های اساسی به عمل نخواهد آورد و پس از آن دولت جدید در آستانه شروع به کار خود سرگرم و دلمشغول جابجایی و جاگیری خواهد بود.

به جهت کاهش منابع درآمدی نفتی دولت و اجرای قریب به یقین فاز دوم هدفمندسازی، افسار سیاستهای پولی بیش از پیش از دست بانک مرکزی خارج خواهد شد و بنابراین تورم به مسیر رو به بالای خود ادامه خواهد داد.

سختی تجارت خارجی در کنار اثرات ناشی از اجرای فاز دوم هدفمندسازی و رویکرد واکنشی در مواجهه با مشکلات اقتصاد کشور فشار را بر صنعت و تولید بیشتر وارد خواهد آورد. فشار وارده بر صنعت و تولید ناتوانی این بخش را در پرداخت دیون و تعهدات خود بیشتر خواهد کرد و در نتیجه آمار معوقه‌های بانکی به رشد خود ادامه خواهد داد.

به دلیل اینکه ابزارهای تنظیم اقتصاد کشور اعم از سیاستهای پولی، مالی، ارزی و تجاری مرتبا محدودتر و کم اثرتر نیز می شوند میزان روی آوردن به اقدامهای تعزیری، قضایی و پلیسی بیشتر خواهد شد. نرخ ارز هراسان از ناپایداری‌ها و نااطمینانی‌ها متمایل به افزایش بیشتر خواهد شد.

صدای فعالان اقتصادی وگله و شکایت ایشان از شرایط، در هیاهوی انتخابات کمتر به گوش خواهد رسید. سرمایه‌گذاران سیاست صبر و انتظار را بیشتر پیشه خواهند کرد و سرمایه‌ها در رفت و آمد بین بازار ارز و طلا و مسکن به صنعت، بی‌تفاوت تر از گذشته خواهند بود.

در صورت ادامه تشدید تحریم‌ها،هدف‌گذاری بعدی تحریم‌کنندگان جریان حمل و نقل بین‌المللی کشور خواهد شد و چالش جدیدی برای صادرات و واردات کالاهای حجیم و کم‌ارزش(محصولات معدنی،فراورده های نفتی و پتروشیمی، غلات و کالاهای اساسی)به وجود خواهد آمد؛این کابوسی است که هنگامی که در سال1391 چشمان خود را می‌بندیم برای سال1392می‌بینیم.

اما روزنه امیدمان این است که همواره در تاریخ کشور در شرایطی بس خطیر به تصمیمی بس بزرگ،همه چیز رنگ دیگری به خود گرفته است و برای همین است که شاید این تصویر تنهاکابوسی باشد که هراسان ما را از خواب بیدارکند و سپس نفسی به آسودگی بکشیم و پروردگار را سپاس گوییم که دیروز گذشته است و اراده ما بر این قرار گرفته است که فردا بهتر از دیروز باشد.

فلسفه سیزده بدر در ایران

ایرانیان باستان اعتقاد داشتند که عدد سیزده نحس می باشد. به نظر میرسد از نظر علمی عقیده آنها کاملاً درست میباشد.(در قرآن نیز دو آیه در مورد نحسی برخی ایام و نیز آیاتی راجع به مبارکی یا یوم الله بودن برخی روزها و شبها آمده است.) در رسانه های امروزی هیچ اشاره ای به اینگونه مسائل نمیشود و دلیل آن هم ترس از خرافی شدن عقاید و همچنین کم  بودن سطح علمی جامعه می باشد. فلسفه عدد 13 برمیگردد به طرز قرار گرفتن ستاره ها و منظومه خورشیدی. جمعی از دانشمندان بر این باورند که اجسام خیلی بزرگ ( مانند ماه یا حتی کوه ) نوعی فرکانس از خود منتشر میکنند که بر بازده و عملکرد مغز جانوران ، خصوصاً انسان ، مستقیماً تأثیر(خوب یا بد ) دارد. این مسأله پایه و اساس بسیاری از عقاید است.  

ایرانیان باستان این روز ( 13 فروردین) را در طبیعت به جشن و شادی میپرداختند تا بدین وسیله خود را از نحسی آن حفظ کنند. از آداب این روز می توان به گره زدن سبزه و دور انداختن یا به قولی به آب دادن سبزه اشاره کرد. در گذشته دختران و پسران دم بخت سبزه ها را گره میزدند و آرزو میکردند تا در سال جدید تشکیل خانواده بدهند. شعری نیز از زمان قاجار وجود دارد که دختران در هنگام گره زدن این سبزه ها میخواندند ” سال دیگه ، سیزده به در ، خونه شوهر ، بچه بغل ” البته گره زدن تنها مختص دختران و پسران دم بخت نمیباشد و همه میتوانند سبزه ای گره زده و آرزو کنند. عقیده بر این بوده است که وقتی گره باز شود ، مشکلات حل شده و آرزو بر آورده میشود

ایرانیان باستان عقیده داشتند بدی ها و مریضی ها در این سبزه ها جمع شده و با به آب دادن یا دور انداختن آن ، این پلیدیها و مریضی ها از انسان دور میشود.

در ضمن این روز متعلق به خدای باران می باشد و در مراسم 13 بِدَر ، دعا برای بیشتر شدن و به موقع بودن باران در سال جدید میشود. هر چند این رسم از میان رفته است!

وخامت حال ماندلا بعد از درمان در بیمارستان رو به بهبودی است

رئیس‌جمهور پیشین آفریقای جنوبی که به دلیل عود مجدد عفونت ریه‌اش  در بیمارستان بستری شده بود ، اکنون در شرایط مساعدی به سر میبرد.

نلسون ماندلای 94 ساله در زمستان گذشته نیز 18 روز را به دلیل عفونت ریه و سنگ کیسه صفرا در بیمارستان سپری کرده بود.

بسیاری در آفریقای جنوبی به ماندلا به چشم پدر ملت می‌نگرند.

نلسون ماندلا پس از رهبری جنبش ضدآپارتاید (تبعیض نژادی)، اولین سیاهپوستی بود که از سال 1994 تا 1999 ریاست‌جمهوری آفریقای جنوبی را بر عهده گرفت.

جاکوب زوما، رئیس‌جمهور آفریقای جنوبی در بیانیه خود آرزو کرده که "مادیبا" هرچه زودتر بهبود یابد؛ مادیبا عنوان قبیله نلسون ماندلا است و در آفریقای جنوبی خطاب یکی با عنوان قبیله‌اش شکلی از احترام بالا است.

آقای زوما از مردم آفریقای جنوبی خواسته که برای ماندلا دعا کنند.

نیزه ملت

نلسون ماندلا از سال 1962 به جرم رهبری "نیزه ملت" ، شاخه نظامی کنگره ملی آفریقا، عمده‌ترین گروه‌ مبارزه با نظام تبعیض نژادی حاکم بر آفریقای جنوبی، به زندان افتاد.

در مقطعی به او پیشنهاد آزادی شد، اما او روی موضعی که داشت پافشاری کرد و آزادی خود را نپذیرفت.

سرانجام نلسون ماندلا در سال 1990 از زندان آزاد شد و مبارزه خود را بر حق رای برای سیاه‌پوستان و پیروزی در انتخابات متمرکز کرد.

او در سال 1994 به عنوان نخستین رئیس‌جمهور سیاه‌پوست برگزیده شد و فردریک ویلم دکلرک، آخرین رئیس‌جمهور رژیم آپارتاید را به عنوان معاون خود انتخاب کرد.(برای من و شما عجیب به نظر نمیرسد؟!)

نلسون ماندلا بابت فعالیت‌های خود احترام جهانی گسترده‌ای یافته و از جمله جایزه صلح نوبل، مدال آزادی ایالات متحده و نشان عالی لنین شوروی را دریافت کرده است.

رئیس سازمان انرژی اتمی زمان شاه: ایران باید در مقابل فشارها مقاومت کند

اکبر اعتماد، نخستین رئیس سازمان انرژی اتمی ایران می‌گوید که مقامات ایران باید در مقابل تحریم‌ها و فشار کشورهای غربی مقاومت کنند و تسلیم نشوند.

آقای اعتماد در مصاحبه با زبیده ملک، خبرنگار شبکه چهار رادیو بی‌بی‌سی گفت که اگر شاه در قدرت باقی مانده بود، شاید او هم برای ساخت سلاح اتمی تلاش می‌کرد.

او در مورد حمایت دولت آمریکا از نخستین تلاش های ایران برای ساخت یک نیروگاه اتمی گفت: "آنها اول حمایت می کردند... اما کمی بعد خواستند نظرات خودشان را به ایران تحمیل کنند و من زیر بار نرفتم. ما چهار سال برای رسیدن به توافقی دوجانبه مذاکره کردیم و هرگز به نتیجه نرسیدیم".

- چه جور شرایطی می خواستند تحمیل کنند؟

* می گفتند که اگر به ما رآکتور یا سوخت بدهند، هر کاری که خواستیم با باقی مانده سوخت مصرف شده بکنیم باید با اجازه آمریکایی‌ها باشد.

- هیچ وقت به طور خصوصی به شما در مورد نگرانی کشورهای همسایه ایران که احتمالا نمی خواستند ایران برنامه اتمی داشته باشد چیزی نگفتند؟

*می گفتند که با ایران مشکلی ندارند، اما می خواهند شرایط خودشان را در مورد ایران اعمال کنند تا بتوانند در مورد کشورهای دیگر هم آنها را اعمال کنند. گفتم من اینجا نیستم که مشکلات شما را حل کنم. این مشکل شماست، مشکل من نیست.

- اگر شاه در قدرت مانده بود، فکر می کنید تصمیم به ساخت بمب اتمی می گرفت؟

* شاه عقیده داشت که به اندازه کافی در منطقه قدرتمند است و می تواند از منافع ما در منطقه دفاع کند، بنابراین نیازی به بمب اتمی ندارد. اما به من گفت که اگر این وضعیت تغییر کند، مجبور خواهیم بود برای ساخت بمب اتمی اقدام کنیم. بله! این نظر را داشت. در آن زمان مأموریت من این بود که همه تکنولوژی‌های ممکن در زمینه اتمی را به دست بیاورم. می گفتیم شاید در آینده لازم شود.

- یعنی وقتی شما مسئول برنامه اتمی ایران بودید، این احتمال را در نظر داشتید و کسانی را مأمور تحقیق در موردش کرده بودید؟

* بله، دقیقا.

- بعد از انقلاب چه شد؟

* واقعیت این است که در ابتدا به همه چیز شک داشتند و نگران کارهای آمریکا بودند. انقلابی ها فکر می کردند که تکنولوژی هسته‌ای یکی از تاکتیک‌های آمریکا برای دست اندازی به ایران است. اما بعدا متوجه شدند که برنامه اتمی یک برنامه موفق بوده و باید ادامه پیدا کند و شروع کردند به ادامه دادن آن.

[آقای اعتماد بیش از سی سال است که در پاریس زندگی می کند. او به یاد می آورد که صدام حسین، دیکتاتور سابق عراق او را ترغیب کرد که به عراق برود، اما او قبول نکرد]

* صدام حسین خیلی تلاش کرد که مرا به عراق ببرد. پیغام داد و سفیرش را به دیدنم فرستاد. هیچوقت به زبان نیاورد، اما احتمالا می خواست مرا به عراق ببرد که آنجا برنامه اتمی درست کنم. به او گفتم تا وقتی با مردم من می جنگی، دشمن من هستی و نخواهم آمد. خیلی کشورهای دیگر هم از من دعوت کردند، اما قبول نکردم. در پاریس ماندم و برای فرانسوی ها و آلمانی ها کار کردم و راضی هستم.

[اکبر اعتماد در ایران مورد احترام است و پدر برنامه اتمی ایران شناخته می شود. او در سال های اخیر چند بار به ایران سفر کرده است. او معتقد است که ایران نباید به فشارهای غرب در مورد برنامه اتمی اش تن دهد]

* ایران مشغول تحقیقاتی است که حق انجام آنها را دارد. نمی دانم چرا کشورهای غربی این تحریم ها را علیه ایران اعمال می کنند و فشار می آورند. چرا در مورد هند، پاکستان و اسرائیل چنین نکردند؟ ایرانی‌ها باید در برابر فشارها مقاومت کنند و به کشورهای غربی نشان بدهند که می توانند از خودشان و از منافعشان دفاع کنند.